Civadoun(-faus-senòbi)
Helictochloa bromoides
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Avoine faux brome.
Descripcioun :Aquest civadoun, di proun coumun, trachis dins la garrigo e sus li tepiero seco de colo. Un cop se, douno d'èr à un senòbi, aleva si arèsto torso. Li glumo soun eici pu courto (< 9 mm pèr aquelo de dessouto e < 12 mm pèr aquelo de dessuto) que encò Helictochloa pratensis. Fai parti dóu nouvèu gènre Helictochloa dessepara dis Avenula.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 25 à 50(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Helictochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 14 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1400 m
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Garrigo
- Colo
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Helictochloa bromoides (Gouan) Romero Zarco, 2011
(= Avenula bromoides (Gouan) H.Scholz, 1974 )
Vióuleto
Viola odorata
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette odorante.
Descripcioun :Demié li vióuleto sènso cambo, èi la mai eisado d'èstre segur. Fai de fiéu (estouloun) que couron sus lou sòu, si fueio soun quàsi roundouno e sènt qu'embaumo. Lis estipulo soun larjo emé de franjo courteto (fotò). Pòu i'agué de bastard emé V. alba e V.suavis.
Usanço :Li fueio se manjon en ensalado o peréu bouta dins la soupo. Dins vòsti pastissarié poudès i'apoundre li flour que soun poulideto. Li vióuleto soun vertuouso contro lis enfecioun e li destourbo respiratiéu. Lis erbouristo se n'en servon pèr sougna tout un fube de malautié.
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 14 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Champ
- Sebisso
- Orle de bos
- Ribo d'aigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola odorata L., 1753